Miad Aşımı Gebelik Nedir?

Miad aşımı gebelik (veya uzamış gebelik), gebeliğin son adet tarihinden itibaren 42 haftayı (294 günü) geçmesi durumudur.

Zamanında doğum: 37. – 42. haftalar arası
Geç dönem gebelik: 41 hafta 0 gün – 41 hafta 6 gün arası
Miad aşımı: 42 hafta ve üzeri

Önemli Not: 40. haftadan sonra doktorunuz hem sizi hem de bebeğinizi daha sık aralıklarla takip edecektir.
Eğer doğum 42. haftaya kadar başlamazsa, anne ve bebek sağlığı açısından riskler artacağından doğumun başlatılması (indüksiyon) genellikle önerilir.

Miad Aşımı Gebeliğin Nedenleri

Gebeliğin neden 42 haftayı geçtiği her zaman net olarak bilinmese de, bu duruma yol açabilen bazı faktörler vardır:

Yanlış Tarih Hesaplaması:
En yaygın nedendir. Son adet tarihi tam bilinmiyorsa veya adet döngüsü düzensizse, tahmini doğum tarihi yanlış hesaplanabilir. (Bu durumda bebek aslında “gecikmiş” değildir, tarih hatalıdır.)
İlk Gebelik:
İlk kez anne olacak kadınlarda doğumun gecikme olasılığı daha yüksektir.
Önceki Miad Aşımı Gebelik:
Daha önce 42 haftayı geçen bir gebelik yaşanmışsa, aynı durumun tekrarlama olasılığı artar.
Genetik veya Irksal Faktörler:
Ailede uzun süren gebelik öyküsü bulunması riski artırabilir.
Hormonal veya Biyolojik Faktörler:
Doğumu başlatan hormonal mekanizmalarda (özellikle plasenta ve fetüse ait hormonlarda) aksaklıklar olması.
Anne Obezitesi:
Annenin fazla kilolu veya obez olması doğumun gecikmesine yol açabilir.

Miad Aşımı Gebeliğin Riskleri (42. Hafta Sonrası)

Gebeliğin 42 haftayı geçmesi hem anne hem de bebek için bazı riskleri beraberinde getirebilir.
Bu nedenle yakın takip ve gerektiğinde doğumun başlatılması büyük önem taşır.

Bebekle İlgili Riskler:

Plasentanın Yaşlanması:
Plasentanın etkinliği azalabilir, bu da bebeğe giden oksijen ve besin miktarını düşürür.
Amniyon Sıvısında Azalma (Oligohidramnios):
Bebeği koruyan sıvı azalır, göbek kordonunun sıkışma riski artar.
Makrozomi (Büyük Bebek):
Bebek büyümeye devam ettiği için 4 kg ve üzeri olabilir, bu da doğumda omuz takılması gibi komplikasyon riskini artırır.
Mekonyum Aspirasyonu:
Bebeğin stres nedeniyle anne karnında ilk kakasını (mekonyum) yapması ve bunu soluması, doğum sonrası solunum problemlerine yol açabilir.
Fetal Sıkıntı:
Oksijen ve besin azalması, bebeğin genel sağlık durumunu olumsuz etkileyebilir.

Anneyle İlgili Riskler:

Zor veya Travmatik Doğum:
Bebeğin iri olması doğum sürecini zorlaştırabilir.
Müdahaleli Doğum İhtiyacının Artması:
Vakum, forseps veya sezaryen gereksinimi artabilir.
Doğum Sonrası Kanama (Atoni):
Rahmin kasılamaması nedeniyle doğum sonrası kanama riski yükselebilir.

42. Haftada Takip ve Müdahale Yöntemleri

hafta sonunda veya 42. hafta başında, doktorunuz genellikle doğumun başlatılmasını önerecektir. Bu süreçte yapılan temel test ve uygulamalar şunlardır:

Fetal İyilik Hali Testleri:

NST (Non-Stres Test):
Bebeğin kalp atım hızının hareketlere tepkisini değerlendirir.
Biyofizik Profil (BPP):
Ultrason ve NST’nin birlikte kullanıldığı bu testte, bebeğin hareketleri, kas tonusu, solunum hareketleri ve amniyon sıvısı değerlendirilir.
Doppler Ultrasonografi:
Plasenta ve göbek kordonundan bebeğe giden kan akışı ölçülür.

Doğumun Başlatılması (İndüksiyon):

Eğer testlerde risk saptanırsa veya gebelik 42 haftayı geçmişse, doğum şu yöntemlerle başlatılabilir:

Oksitosin (suni sancı) verilmesi
Rahim ağzını olgunlaştırıcı ilaçlar (prostaglandinler) kullanılması

Unutmayın:

Gebeliğiniz beklenenden uzun sürdüyse, doktorunuz sizin için en uygun takip ve doğum planını oluşturacaktır.
Bebeğinizin hareketlerini dikkatle izleyin ve doktor kontrollerini aksatmayın.
Bu, hem sizin hem de bebeğinizin sağlığı için en önemli adımdır.